Month: July 2010
-
اینجا اصفهانِ اروپاست
میدان نقش جهان اصفهان امروز به داش متی زنگیدم. گفت: «وقتی شماره تلفن رو دیدم، اولش 33 داشت فکر کردم از اصفهانه» گفتم: «همچین اشتباه هم نکردی. اینجا هم اصفهان اروپاست. شاید هم اصفهان، پاریسِ ایرانه.» البته با همون تفاوتهایی که همه تون می دونین. عروس ایران و عروس اروپا. ایران و اروپا! میدان «این ولید»…
-
فریاد الله اکبر در پاریس
ﻓ فرﯾﺎﺩ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻣﻬﺎﯼ ﭘﺎﺭﯾﺲ ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎﻩ ﺭﻭﺑﺎﻥ ﺳﺒﺰ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﯾﺲ ﻭ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﯼ ﻓﻀﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ . ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺑﻮﺩ < – – – – – – – – – – – – – – – – – – – بکارگیری یادداشتهای «روح سـوار» تنها با آوردن نام نویسنده یا وبلاگ مجاز است. Rooh…
-
وقتی از چراغ بی اعتمادی رد میشیم
چند روز پیش یکی از دوستان هموطن با خوشحالی داشت یکی از کشفیات اجتماعی خودش رو بازگو میکرد. بدین ترتیب: تو رو خدا نگاه کنین. نصف شب پشت چراغ قرمز ایستاده «بچه ها یک چیز خنده دار! من متوجه شدم وقتی چند نفر پشت چراغ قرمز ایستادند، اگر یک نفر هنگامی که چراغ عابرپیاده قرمز…
-
تفاوت کافه نشینی
[foogallery id=”2717″] آخرین کافه در مشهد. تاریک و خلوت توجهِ شما را به این دو عکس جلب میکنم. عکس اول، آخرین شبی است که در ایران به همراه داش مهدی و داش هدایت به کافه رفتیم. فضای کافه رو نگاه کنید. عکس دوم عکسی است سفری است که چند وقت پیش در به بلژیک…
-
با وبلاگ برگشتم
فکر می کردم دور بودنم از فیس بوک بیشتر از اینها طول بکشه. اما خوب به دلایلی راه بسته گشوده شد. بیشترین دغدغه ای که من رو از فیس بوک دور کرد، روزمرگی ای بود که در این فضا دچارش شده بودم. همش به اشتراک گذاشتن فلان لینک یا دیدن فلان خبر. خوب اینها رو…
-
Une femme dans une vitrine
Il y a deux jours, je suis passé devant une boutique de prêt-à-portr proche de la place de la République. En vitrine, j’ai vu un mannquine qui se tenait face à la rue, sans tète. C’ètait trés symbolique. Published with Blogger-droid v1.4.8
-
این بهشت روی زمین است
می دانم که برای نوشتن این چند خط شاید دوباره هدف ناسزا پراکنی های «کیهان نشینان» و نا«رجا»ئیان شوم. دوباره به ارتداد محکوم شوم. اما توان نگفتن این چند جمله را ندارم. امشب در کنسرت «دریا دادور» خوانندۀ زن و جوان ایرانی شرکت کردم. این اولین باری نبود که صدای یک زن را می شنیدم….
-
salutations
salut Ca y est! Voici la premiere note que je poste en francais
-
جایی که سیاستمدارهای دوست داشتنی داره
میرحسین موسوی در نمایشگاه آثار نقاشی اش دیروز با یکی از همکلاسیهای فرانسوی گپ می زدیم. صحبت به مسایل سیاسی کشید. گفت: تو به قیافت نمی خوره که سیاسی و سیاستمدار باشی. گفتم: هستم دیگه! چطور مگه؟ گفت: آخههمه سیاستمدارها چهره های خشن و سختی دارن. هرچی هم سعی می کنن خودشون رو گرم و شاد…
-
آدمها تاریخ اند، فرهنگ اند، هویت اند
در سفری که به ترکیه داشتم، با دوستی یونانی به دیدن آثار تاریخی استانبول رفتیم. خداییش ترکها برای آثار تارخیشان سنگ تمام گذاشته بودند. در همین حال و احوال و تاحت تأثیر جلوه های ویژۀ گردشگری استانبول، به دوستم گفتم: عجب شهر تاریخی است این استانبول! سری تکان داد و گفت: اما میدونی! همۀ تاریخی…