تصور کنید که مردم گناباد تصمیم بگیرند یگی از قلعه‌های زمان غزنویان را بعدها به‌دست مغول‌ها یا افغان‌ها نابود شده است را دوباره بازسازی کنند. البته متاسفانه آنها به نقشه‌های معماری آن زمان دسترسی ندارند. پس می‌روند و از روی نقشه‌های بازمانده از بیرجند یا قزوین الگوبرداری می‌کنند معماری قلعه را بازسازی می‌کنند. البته نه با ابزار مدرن، بلکه به همان سبک قدیم. یعنی روشی که ممکن است که ۲۰ سال طول بکشد. آنها از این کار دو هدف را دنبال می‌کنند. اول، فهمیدنِ دقیقِ شرایط ساختن یک قلعه و کاخ در ۱۰ قرن پیش و آموزش دانشجویان معماری و باستان‌شناسی و دیگر رشته‌های مربوطه، و دوم جذب گردشگر.

این همان کاری است که در «یون» انجام شده است. برخی از ساکنان این منطقه ، که البته در دسته‌ی پولداران ساکنان آن طبقه‌بندی می‌شوند، تصمیم به ساخت چنین پروژه‌ای می‌گیرند و از سال ۱۹۹۶ کلنگ ساخت کاخ-قلعه‌ی Guédelon آن را می‌زنند. آنها برای این کار از قلعه‌ی شهر Dourdan الهام می‌گیرند. شهری که سال گذشته به آنجا سفر کرده بودم و بزودی در مورد آن خواهم نوشت.

پیرمرد آسیابان که ۲۰ سال است اینجا به روش قرون وسطا دارد آسیابانی می‌کند

امروز این پروژه ۴۵ حقوق‌بگیر دارد که اکثر آنان حدود ۲۰ سال است که در شرایط قرون وسطی، یعنی با چکش و تیشه و طناب و بالابر و… درحال ساختن این قلعه-کاخ هستند. یعنی یک عمر کاملِ کاری در سال ۲۰۱۵ درحال فعالیت و زندگی در شرایط ۱۰۱۵، و این چیزی بود که اکثر بازدیدکننده‌گان را تحت تاثیر قرار می‌داد.

بخش زیادی از هزینه‌ی این پروژه از طریق بلیط‌فروشی (که گران نیست و همان قیمت استاندارد فرانسه یعنی ۱۲ یورو است) و همچنین فروشگاه اختصاصی قلعه بدست می‌آید. فروشگاهی که اقلام متنوع مربوط به قلعه، از لیوان گرفته تا لباس محلی و کتاب تاریخی و قلم خوشنویسی، را به گردشگران می‌فروشد. با توجه به تعداد بالای بازدیدکننده‌گان، درآمد این مجموعه از بلیط‌فروشی و همچنین فروشگاه باید خیلی بالا باشد. ضمن اینکه راه‌های دیگری برای درآمدزایی، از جمله انواع کلاس‌های آموزشی سنگ‌تراشی، خوشنویسی لاتین و…، برگزاری برنامه‌های عمومی مثل کنسرت و نمایش از دیگر برنامه‌های این مجموعه است.

سنگتراشی با تیشه و مَته

اگر گذرتان به این منطقه از فرانسه افتاد، پیشنهاد می‌کنم حتمن سری به قلعه-کاخِ بزنید. تجربه‌ی یگانه‌ای‌ست.

نمای ورودی کاخ-قلعه.
همانطور که می‌بینید شمار گردشگران بسیار زیاد است
تمام سنگ‌های این قلعه، دانه دانه با همین دستگاه بالابر و بوسیله‌ی ترکیب آن با نیروی انسانی چیده شده‌اند.
اگر دقت کنید مردی را در وسط چرخ بزرگ می‌بینید که با پاهایش آن را می‌چرخواند و زنی دیگر در سمت چپ طنابی را می‌کشد و در سمت راست کارگری که بالای دیوار است سنگ را دریافت می‌کند
این صحنه آدم را یاد قلعه‌ی کاسل-راک خانواده‌ی استارک در سریال «جَنگِ اورنگ‌ها» (Game of Thrones) می‌اندازد.

 

.

محوطه‌ی قلعه
سازه‌ای که در محل تقاطع ۲ دیوار قرار دارد و با پیکان سبز مشخص شده، نقش انتقال فاضلاب را بازی می‌کند.
همچنین ردیفی از سوراخ‌های پُرشده را در وسط می‌بینید که با پیکان قرمز نشانه‌گذاری شده، جای سوراخ‌های داربست است. پس از آنکه ساخت هر بخش از دیوار تمام می‌شده، سوراخی که چوب‌های داربست را درون آن قرار می‌داده‌اند را با آجر و کچ پر می‌کنند.
راهروی قلعه
کارگر و نگهبان در یک لباس

 

بچه‌ها درحال تماشای عشق‌بازی اسب‌ها

.

Previous post سفر به خاطره‌های کُلِت – سفرنامه‌ی یون ۲
Next post چرا توقیف « ۹دی » درست است؟

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *