در این مدرسه‌ها مدرسان و استادان، بر خلاف دانشگاه‌های کلاسیک، پژوهشگرانِ رسانه نیستند. بلکه آنها روزنامه‌نگارند؛ آموزش‌دیده و باتجربه. صبح درس می‌دهند و شب خودشان می‌روند برنامه‌ای در رادیو تلویزیون اجرا، و یا یک سرویس در فلان روزنامه را اداره می‌کنند.
هریک از استادهای مدرسه‌ی عالی روزنامه‌نگاری پاریس در حال حاضر در مهمترین رسانه‌های فرانسه در حال فعالیت حرفه‌ای‌اند. از جمله استاد رادیو که یکی از برنامه‌های جذاب رادیویی را تولید و اجرا می‌کند.
در فرانسه، بیش از ۸۰ درصد مردم رادیو گوش می‌کنند و بیش از ۵۰ درصد از آنها رادیو را «درحال حرکت» (بویژه در حال رانندگی و همچین آنجام کارهای روزمره و یا در مترو و اتوبوس و…) گوش می‌کنند. رادیو رسانه‌ی اولِ فرانسه است.
بویژه در دنیای سیاست، روزِ سیاسی با رادیو شروع می‌شود و جهت پیدا می‌کند، با تلویزیون و فیسبوک داغ می‌شود و با اینترنت و مطبوعات به پایان می‌رسد.

.برای من که از سال ۸۴ به پادکست و شکلِ کار رادیویی جذب شدم، این کلاس یکی از جذاب‌ترین‌هاست

Previous post تجربه‌های مدرسه‌ی روزنامه‌نگاری
Next post روزنامه‌نگار باید به «زاویه» فکر کند

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *