در تحریریهٔ لیبراسیون، افسانه‌ای دهان به دهان و سینه به سینه دربارهٔ میزی که آن وسط می‌بینید می‌چرخد. می‌گویند این اولین میزی است که ژان-پل سارتر وقتی لیبراسیون را راه انداخته خریده و روی همان کار می‌کرده است.
البته هیچکس نمی‌تواند صحتِ این روایت را رد یا تایید کند. دیروز که به روزنامه رفتم، باخودم گفتم از قدیمی‌ترهای لیبراسیون که بپرسم شاید آنها بهتر بدانند. اما آنها که در دههٔ ۱۹۷۰ جوان بوده‌اند اینقدرها در کار دخیل نبوده‌اند که بتوانند نظر قطعی بدهند. آنها هم مثل همه از همان روزهای اول شنیده‌اند که «این اولین میزی است که سارتر خریده و روی همان کار می‌کرده است.» درهرحال تنها چیزی که شاید بتوان با قطعیت آن را گفت این است که این میز در دههٔ ۱۹۷۰ خریده شده و احتمال دارد که سارتر هم روی آن کار می‌کرده است.

مدیران لیبراسیون تصمیم گرفته‌اند این میز را در کافه‌تریای روزنامه بگذارند تا همه به آن دسترسی داشته باشند و به‌قول معروف حالش را ببرند. بااینکه این میز خیلی قدیمی‌ست و هر روز تعداد زیادی آدم روی آن غذا و قهوه می‌خورند، اما به نسبت خیلی سالم بنظر می‌رسد و معلوم است که از آن خوب نگهداری می‌شود.

 

 

Previous post لوهاور، روی ویرانه‌های جنگ
Next post کنفرانس «ایران : میراث انقلاب» / تصویر وارونه در غرب

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *