در پادکست «تاکسی ایرانشهر» از ایران صحبت می‌کنیم. از مهمان‌هام خواستم که دربارهٔ مسائل روز صحبت نکنند و بحث را در چهارچوب مسائل کلان نگه دارند. اینطوری شاید گفت‌وگوی ما ماندگارتر شود. برای امتحان، دو گف‌وگوی اول را یک سال پیش در بهار ۱۳۹۸ ضبط کردم و پس از یک سال داریم آنها را در بهار ۱۳۹۹می‌شنویم. اولین مهمان من حمزه غالبی است.
توی کافه می‌نشینم و برای شما رفقا برخی از مجله‌های چاپ پاریس را بلند بلند می‌خوانم. این دفعه به سراغ کوریر انترناسيونال رفتم و درباره‌ی میلیاردرهای در لندن خواندم.
الِ من در این چند سال، همچون «جان اسنو»یی بود که به سرزمین‌های سرد شمالی تبعید شده، در حالی که برادران و خواهرانش در چنگ ستمگران و حیله‌گران اسیر و زخمی و شهید می‌شوند. زنان و مردانی که می‌جنگند، می‌بازند، می‌بَرند، نارو می‌خورند، سلاخی می‌شوند، دوباره بلند می‌شوند و می‌جنگند، اما «جان اسنو» در کنارشان […]
موسیقی مثل خیلی از هنرهای دیگر، بازتاب آن چیزهایی است که در یک جامعه در جریان‌اند. مثل موسیقی در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ و ۷۰ میلادی در اروپا و آمریکا٬ که بازتابی بود از جنبشهای اعتراضی که در آن دوران٬ در درونِ همان جامعه‌ها در جریان بود. موسیقی امروز این کشورها هم بیشتر بازتاب‌دهنده‌ی جامعه‌های […]
در برگ یکـُم، اولین برگ از کتاب (رمان، مجموعه داستان، نمایشنامه و…) را می شنویم این نسخه را در کافه تریای دانشگاه می خواندم که ناگهان یکی از هم دانشگاهی ها (پولین) رسید. سلام و احوالپرسی کردیم و تعارف کردم که بنشیند و بقیه اش را خواندم. موسیقی متن: هنوز دیروز، از شارل آزناوار
بخش نخست از فصل اول رمان «وقـتی دلـی» ـ نوشتۀ محمد حسن شهسواری
یک ویرجیانا ولف جلوم واستاده. با دست چپش که مماس با سینهء من هست، می‌لهء مترو را گرفته و با اون دست دیگش یک فلاسک کوچیک قهوه را محکم در دستش نگه داشته و به بدنش فشار می‌ده. دقیقا زیر سینه هاش؛ که خیلی هم برجسته نیستن. من فقط گردن کشیده و موهاش که به […]
